Gwadelupa - informacje praktyczne
Kwiecień 2022
Jak najtaniej dolecieć na Gwadelupę?
- My skorzystaliśmy z linii Air Caraibes, która oferuje przeloty z Paryża (Paris Orly) na terytoria zamorskie Francji i kilka innych destynacji na Karaibach. Bilety dla 2 osób (w tym jeden bagaż rejestrowany) kosztowały nas łącznie 774 EUR i na ile się orientuję, to najtańsza oferta na tej trasie.
- Istnieje możliwość zaoszczędzenia na biletach po 14 EUR – trzeba założyć sobie konto na francuskim Cashbacku o nazwie Widilo i kupić bilety z dedykowanego linka. Z drobną pomocą elektronicznego tłumacza udało nam się to zrobić (strona jest wyłącznie po francusku). Po ich zakupie czekałem jeszcze ok. 40 dni, aż Widilo zweryfikuje płatność. Finalnie euro trafiło na konto w systemie i bez problemów przelałem je na polski rachunek.
- Na lotnisko Paris Orly można dolecieć m.in. z Warszawy linią Wizz Air. W wyszukiwarce Wizza widnieją formalnie też połączenia do Gdańska i Poznania, ale w marcu i kwietniu brak było lotów realizowanych na tej trasie.
- Na mniej więcej miesiąc przed wylotem linia przesunęła nasz wylot z Paryża z godzin popołudniowych na mocno poranne. Zupełnie popsuło to naszą koncepcję, bo planowaliśmy najpierw dolecieć do Paryża porannym lotem z Warszawy, a dopiero potem przesiadać się w Air Caraibes. Skontaktowaliśmy się z ich biurem obsługi i po wielu próbach udało się bezpłatnie przełożyć bilety na nieco późniejszy rejs na Gwadelupę (ok. 12 z Paryża), ale z przesiadką na Martynice. Najtrudniejszym elementem było znalezienie numeru telefonu, a potem osoby mówiącej w ich biurze po angielsku, ale finalnie się udało.
- Standard samego lotu był zupełnie zadowalający, a stewardessy wręcz namawiały do wzięcia jakiegoś wina na drogę. Niegrzecznie byłoby odmówić. Serwowano też całkiem dobre danie główne (wszystko w cenie biletów).
- Na Martynice byliśmy jedynymi osobami, które wybrały lot przesiadkowy. Wyszło to całkiem zabawnie, bo byliśmy prowadzeni do kontroli bezpieczeństwa przez jakieś zakurzone fragmenty lotniska i ogólnie wywołaliśmy trochę zamieszania.
- Mało co nie przegapiliśmy naszego lotu z Martyniki na Gwadelupę, bo wylot odbył się z zupełnie innej bramki, niż wskazywały na to oficjalne informacje. Co prawda, miał z niej startować inny samolot na Gwadelupę (i to w dodatku godzinę wcześniej), ale chyba uznano, że nie ma sensu dwa razy latać i załatwiono wszystko za jednym razem. Na szczęście lotnisko na Martynice jest niewiele większe od samego samolotu, więc udało nam się nie zgubić.
Gwadelupa - przepisy COVID (marzec-kwiecień 2022)
- Kiedy lecieliśmy na Gwadelupę pod koniec marca 2022 wymagane było przedstawienie przed wylotem wyniku testu na COVID (antygenowy lub PCR) w języku francuskim lub angielskim, wykonanego na 24 godziny przed wylotem z Paryża. Trochę to utrudniało sprawę, ale udało się nam znaleźć akceptowalne połączenie Wizzem z Warszawy i wyrobić się w terminie. Dodatkowo niezbędny był certyfikat pełnego szczepienia, w naszym wypadku 3 dawkami. Oba dokumenty rzeczywiście sprawdzano.
- Mieliśmy trochę stresu, bo nie wiedzieliśmy jak na Martynice będą liczone wspomniane 24 godziny – nasz test był jeszcze ważny w momencie wylotu z Paryża na Martynikę, ale podczas kolejnego lotu z Martyniki na Gwadelupę mijało już ok. 28 godzin od jego wykonania. Niby cały przelot odbywał się w ramach jednej rezerwacji, no ale wszystkiego mogliśmy się spodziewać. Obsługa lotniska rozwiązała to całkiem prosto, bo … po prostu go nie sprawdziła. Nie wiem, na ile wpływ na to miało zamieszanie z naszym lotem, wynikające ze zmienionej bramki. Po wylądowaniu na Gwadelupie nie byliśmy już proszeni o wynik testu.
- Ogólnie na całej Gwadelupie bardzo przestrzega się posiadania certyfikatu szczepienia, a jego okazanie jest wymagane nawet przed wejściem do obiektów na świeżym powietrzu (np. ogrodu botanicznego, zoo, stadionu). W marcu ‘22 wymagany był certyfikat pełnego szczepienia (różnie liczony dla różnych szczepionek). Sprawdzano go też (ale bardzo rzadko) w niektórych knajpach.
- Test na wylot z Gwadelupy do Paryża nie był wymagany.
Gwadelupa - co ze sobą zabrać?
- Kremy przeciwsłoneczne i maści na oparzenia (bądźmy realistami, kiedyś na pewno zapomnicie się posmarować). Jeśli planujecie snorkling w okolicach rafy koralowej, warto wziąć ze sobą jakiś ultra naturalny krem przeciwsłoneczny, ale nie znam się na tym i go nie miałem.
- Wszelkiego rodzaju środki przeciwko komarom – niektóre z tych insektów mogą przenosić dengę, czego pewnie wolelibyście uniknąć. Komarów jest szczególnie dużo na zachodniej wyspie (Basse-Terre), stąd w mieszkaniach popularne są moskitiery.
- Jeśli planujecie jakiekolwiek wędrówki po dżungli, koniecznie trzeba zabrać ze sobą dobre buty trekkingowe. Szlaki bywają dość wymagające – zdarza się odrobina wspinaczki albo zejście po linie, chociaż zazwyczaj wygląda to gorzej, niż przedstawia się w praktyce. Mile widziana jest też kurtka przeciwdeszczowa.
Gwadelupa - wypożyczenie samochodu
- Wypożyczenie samochodu na Gwadelupie to dobry pomysł, bo w większość miejsc nie dostaniecie się transportem publicznym. Przed wyjazdem zbadałem nieco rynek i wyszło mi, że najtaniej auto można wynająć w Pro Rent. Fiat Panda kosztował ok. 25 EUR dziennie, a do tego wypożyczalnia pobrała 600 EUR kaucji (wszystko płatne kartą debetową, przedpłata nie była wymagana). Wszystko odbyło się zupełnie profesjonalnie i bez problemu, a obsługa mówiła nawet po angielsku. Warto zrobić rezerwację z jak największym wyprzedzeniem, bo mają niezłe promocje (na które my się spóźniliśmy) w postaci wspomnianej Pandy od ok. 18 EUR za dzień.
- Fiat Panda nie jest demonem szos, ale z drugiej strony ja nie jestem też demonem finansjery. Niekiedy jeździło się nim ciężko, bo Basse-Terre jest dość górzyste. Wszędzie udało się jednak wjechać, choć często wymagało to duszenia silnika na pierwszym biegu (i oglądania analizy spalania na poziomie 20 l/ 100 km).
- Ceny paliwa na stacjach są… ukryte. Dopiero po zajechaniu na którąś ze stacji możliwe jest odczytanie ceny z dystrybutora i nie ma co liczyć na ich wyświetlenie na wielkich szyldach. Z drugiej strony wszędzie płaciliśmy 1,82 EUR za litr 95-tki, więc może ceny są jednakowe.
- Przed oddaniem samochodu większość wypożyczalni wymaga odkurzenia samochodu z piasku, który nanieśliśmy z plaży. Odkurzacze są na niektórych myjniach, działają w większości na monety.
- Jeśli planujecie jeździć samochodem po Gwadelupie, jak ognia unikajcie okolic Pointe-a-Pitre w godzinach szczytu (od 6:30 do 9 rano) i potem od 16 do 18. Korki na drogach dojazdowych i wyjazdowych są ogromne. Naszym negatywnym rekordem było przejechanie ok. 14 km w godzinę.
Jak dojechać z lotniska w Pointe-a-Pitre do centrum?
- Na trasie jeździ autobus miejski, koszt biletu to 1,20 EUR. Kursuje jednak tylko do 18:00 – potem trzeba brać taksówkę albo umówić się z kimś po odbiór. Cena taksówek to 25-40 EUR, nas odbierał właściciel mieszkania za 20 EUR. Przejść się raczej nie da, bo droga do centrum prowadzi wzdłuż trasy szybkiego ruchu, która nie ma pobocza i w większości oświetlenia.
- Autobusy (linie AE od 1 do 3) na lotnisko odjeżdżają z przystanku Centre des Arts, obok Ratusza (Hotel de Ville). Jeżdżą mocno nieregularnie, my czekaliśmy na swój ok. godziny.
Gwadelupa - porady ogólne
- Przed wyjazdem warto odświeżyć swój francuski albo przynajmniej nauczyć się kilku słów w tym języku. Bardzo rzadko udaje się z kimś dogadać po angielsku. Dotyczy to nawet knajp i niektórych atrakcji turystycznych.
- Ceny w marketach są nieco niższe na Basse-Terre niż na Grande-Terre. Niewiele to zmienia, bo i tak jest dość drogo.
- Transport międzymiastowy (a lokalnego nie sprawdzałem) w ogóle nie funkcjonuje w niedziele (a już na pewno nie było żadnego autobusu z Saint Francois do Pointe-a-Pitre w ten dzień, czyli pomiędzy dwoma dość dużymi miasteczkami)
- Autobusy z Pointe-a-Pitre do innych miast odjeżdżają z dworca Gare De Darboussier . Bilety kupuje się u kierowcy. Koszt przejazdu do Sainte-Anne to 3 EUR.
- Gwadelupa należy do Unii Europejskiej, więc obowiązują tam (przynajmniej teoretycznie) unijne stawki roamingu. Warto to jednak sprawdzić, bo jeden z telefonów (z mniej znanej sieci) wypluł nam cennik jak na połączenia z Dżibuti. Ogólnie Internet mobilny na wyspie chodzi bardzo słabo, a otwarte wifi spotykaliśmy rzadko. Warto ściągnąć sobie wcześniej mapy na telefon, jeśli planujemy korzystać z nawigacji. Na wyspie najlepiej chodził przy tym Internet z Play, zauważalnie gorzej z Orange, a zupełnie tragicznie z Plusa.
- Niektóre atrakcje można rezerwować na stronie ICIGO. My w ten sposób wynajęliśmy kajaki na snorkling na Wyspach Gołębich (Ilets Pigeon) za 30 EUR za 4 h.
Gwadelupa - jak dotrzeć na Les Saintes i La Desirade?
- Promy na Les Saintes odpływają m.in. z Pointe-a-Pitre i Trois Rivieres. My płynęliśmy z tego drugiego miasta, gdzie operują linie VAL Ferry oraz CTM. Promy wypływają ok. 8 – 9 rano i wracają do Trois Rivieres ok. 15-16. Koszt biletu powrotnego dla jednej osoby to od 22 do 27 EUR. Warto zrobić rezerwację trochę wcześniej, bo pojawiają się oferty promocyjne. Biorąc pod uwagę ogromne poranne korki w okolicach Pointe-a-Pitre, warto wstać wcześniej i wybrać się na pierwszy prom ok. godz. 7, unikając w ten sposób godzin szczytu.
- Na La Desirade pływają m.in. promy z Saint-Francois linii Comadile w cenie 37 EUR za bilet powrotny. Wypływają ok. 8 rano i wracają ok. 16.
Gwadelupa - porady związane atrakcjami (Wodospady du Carbet, destylarnia Bologne, Cascade aux Ecrevisses)
- Jeśli chcecie zwiedzić Destylarnie Bologne i nie mówicie po francusku, to warto wcześniej się z nimi skontaktować, bo raz w tygodniu organizują grupę anglojęzyczną. Nam zdarzyło się tak, że miejsc nie było już nawet na grupę francuskojęzyczną (zamierzaliśmy rozmawiać o trzcinie cukrowej na migi), więc tak czy inaczej przed przyjazdem wypadałoby do nich zadzwonić. Na pociechę w destylarni organizowana jest darmowa degustacja rumu, raczej bez ograniczeń.
- Pierwszy i Drugi Wodospad Carbet – zwiedzanie rozpoczyna się z Hospitality Center Des Chutes Du Carbet, przy czym dojechać autem można tam tylko trasą prowadzącą z południa (obok Grand Etang). Google potrafi wskazać, że przejazdna jest trasa prowadzącą od Trzeciego Wodospadu, co z cała pewnością nie jest prawdą (ścieżka niekiedy wymaga wspinania po linie, a co dopiero jazdy Fiatem Pandą).
- Droga na Drugi Wodospad jest bardzo prosta i trwa kilkanaście minut. Na Pierwszy trzeba się już dobrze przygotować – dużo wody, dobre buty, jedzenie, kurtka przeciwdeszczowa, coś od komarów to zupełne minimum. Trasa z punktu startowego na Pierwszy Wodospad to ok. 1 godziny 45 minut w jedną stronę.
- Na Trzeci Wodospad Carbet dostaniecie się ścieżką z tego parkingu. Na parking dojedziecie drogą z Capesterre-Belle-Eau, jest całkiem nieźle oznaczona. Ogólnie jest dość prosta, ale na koniec trzeba się nieco powspinać i zejść po linie. Nawet dzieci dawały sobie z tym radę, aczkolwiek patrzyliśmy się na nie z lekkim niepokojem. W jeziorku pod wodospadem można się wykąpać. Trasa trwa ok. 40 minut w jedną stronę od wyruszenia spod parkingu.
- Droga na Cascade aux Ecrevisses jest bardzo prosta i pokona ją nawet osoba ze skręconą (rzekomo) kostką. Widoki na miejscu są super, warto zrobić tu sobie krótką przerwę.
Jeśli chcesz poczytać więcej o Gwadelupie, to zachęcam do przejrzenie relacji z wyjazdu.
